Birkaç ay önce motivasyonu, kimliği ve kabul edilebilir bir oyunu olmayan, mental açıdan sezonu kaybetmiş bir grup, bugünlerde nefes kesen enerjisi, bitmeyen mücadelesi ve menajerin nasıl oynamasını istediğine dair net bir fikri olan tam bir takım kimliğine bürünmüş durumda. 

Edward John Frank Howe, ya da hepimizin aşina olduğu şekilde Eddie Howe… Her zaman görmeye alışık olduğumuz gülen yüzlü profilinin ardında takıntı denebilecek seviyede büyük bir disiplin saklıyor. İşte bu disiplin de yalnızca bir transfer dönemine sığan 92 milyon sterlinlik yatırımların ne derece doğru bir isme teslim edildiğinin kanıtı oluyor. Fikstürde 14. Hafta geride kalmışken bir galibiyet bile alamayan ve önümüzdeki sezon için Championship ile adı anılan Newcastle pes etmedi.

42 yaşındaki İngiliz menajer ile, 1,4 puan ortalaması yakalayan Gordiler, şimdilerde düşme hattıyla arasını açmaya başladı. Brentford galibiyetiyle bir psikolojik eşiği daha geçen ve serbest düşüşe geçen Thomas Frank’in takımına takılmayan Newcastle United, son 4 maçta 10 puan alarak adeta şampiyonluk yarışı veren bir takım formu yakaladı. Belki de önümüzdeki yıllardan bir kesit sergilediler.

Takımın Steve Bruce döneminde alışık olduğu 3’lü savuma sisteminin üstünde durmayan ve kendi kültürünü yaratmak isteyen Howe, doğrudan 4-3-3 sisteminden verim almanın yollarını buldu. İlk olarak takımının hücum bölgesindeki tatsız grafiğini duran toplarla lezzetlendiren Eddie’nin en büyük kozu, kısa süreliğine de olsa Kieran Trippier oldu.

Gelir gelmez attığı 2 frikik golüyle 6 puanı haneye yazdıran İngiliz bek sakatlığı sebebiyle sezonu kapatsa da Howe adeta şapkadan tavşan çıkartarak talihsizliği tolere etti. Sürekli uyumsuz ve başarısız bir forvet olarak görülen, taraftar ıslıklarının bir numaralı sahibi olan Joelinton’dan modern bir sekiz numara yaratan Eddie, Brezilyalıyı futbola yeniden başlattı desek çok da abartmış olmayız. Joe Willock ve Jonjo Shelvey’in de orta alanı kontrol altına almalarıyla güçlü bir merkez hattı oluşturulmuş durumda.

Kabul etmek gerekir ki, tipik pivotların belki de son temsilcilerinden Chris Wood’u, Eddie Howe yönetiminde izlemek ise tüm futbolseverler için güzel bir fark yaratıyor. Hücum planlarındaki patron, şu ana kadar golle bulaşamasa da çok yönlü oyun stili, bölge bağlantılarındaki rolü ile hem orta sahaların yaratıcılığına imkan sağlıyor hem de Ryan Fraser ve Allan Saint Maximin gibi hücumun bel kemiklerine destek oluyor.

St. James Park’ta farklı bir kültürün tohumlarının atıldığı günlerde Eddie Howe şu ana dek kendisinden emin bir şekilde, oyuncularını bir araya kenetlemiş durumda. Puan tablosunun en alt basamaklarına alışmış Newcastle taraftarları ise hedeflerini çoktan daha yukarısı olarak belirledi. Howe yine de yaşanan bu güneşli günlerde kontrolü elden bırakmayacak, şimdinin tehlikesi ile şampiyonluk vaatlerinin arasındaki köprüyü sağlam temeller üzerine kuracaktır.